Artykuł aktualizowany: 2019-01-03
Starokonstantynów - klasztor kapucynów
Okres budowy: 1754 -1778
Fundator: Janusz Aleksander Sanguszko miecznik wielki litewski, Stanisław Lubomirski
Informacja o obiekcie
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)
Klasztor kapucynów w Starokonstantynowie ufundował w r. 1750 Janusz Aleksander Sanguszko, miecznik wielki litewski. Zakonnicy początkowo zamieszkali w prowizorycznym drewnianym klasztorze, mając do swojej dyspozycji niewielką drewnianą kaplicę. Do budowy murowanego zespołu przystąpiono w r. 1754, a ukończony kościół poświecił w r. 1788 biskup Franciszek Komornicki. Po kasacie miejscowego klasztoru dominikańskiego (1832) przy kościele kapucynów funkcjonowała miejscowa parafia. Klasztor kapucynów został skasowany carskim dekretem w r. 1886, zaś świątynia funkcjonowała nadal jako kościół parafialny do r. 1935, kiedy zlikwidowano parafię, a w kościele urządzono dom kultury. Kościół zwrócono wiernym w r. 1989.
Film zrealizowany w ramach projektu "Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa" współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu "Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej - 2018".
W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.
Realizatorzy projektu:
Stowarzyszenie Integracja Europa-Wschód
Wsparcie projektu:
Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA
Patronat medialny:
portal historyczny historykon.pl
Projekt "Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa" współfinansowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych w ramach konkursu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2018"
Treść serwisu wyraża wyłącznie poglądy autorów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP
