Artykuł aktualizowany: 2019-01-03

Drohobycz  -  kościół pod wezwaniem świętego Bartłomieja wraz z fortyfikacjami

Okres budowy: fundacja w r. 1392 roku, 1. poł. w. XV

Fundator: król Władysław Jagiełło, starosta grodowy Wojciech Starzechowski

Informacja o obiekcie 
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)

Miasto Drohobycz rozwinęło się dzięki złożom soli. Po przyłączeniu Rusi przez Kazimierza Wielkiego miasto stało się ośrodkiem intratnych dóbr królewskich. W r. 1422 król Władysław Jagiełło nadał miastu prawo magdeburskie. Gotycką świątynię usytuowaną w pn.-zach. narożniku rynku ufundował w r. 1392 król Kazimierz III Wielki. Kościół parafialny wzniesiono w 1. poł. w. XV. Późnogotycka ceglana budowla składa się z korpusu w typie halowym, na rzucie zbliżonym do kwadratu i wydłużonego, oszkarpowanego prezbiterium. Zachowały się fragmenty średniowiecznego detalu architektonicznego, w tym okazały portal południowy ozdobiony herbem miasta z orłem polskim. Z bardzo bogatego niegdyś wyposażenia świątyni przetrwało niewiele, gdyż w okresie po II wojnie światowej kościół służył jako magazyn, a funkcje liturgiczne zaczął pełnić ponownie dopiero po r. 1989. Specyficzną cechą kościoła w Drohobyczu jest jego funkcja obronna. Ponieważ miasto nie miało własnych obwarowań, kościół pełnił funkcje obronne, o czym świadczą zachowane na strychu otwory strzelnicze. Król Zygmunt I Stary nakazał obwarowanie kościoła. Zamiaru nie zrealizowano w pełni, zamiast murów wzniesiono jedynie wysokie wały ziemne z narożnymi drewnianymi basztami oraz centralnie usytuowaną murowaną wieżę bramną, zbudowaną w r. 1551 przez budowniczego Jana Grędosza z Przemyśla. Wieża ta pełni obecnie funkcję dzwonnicy.

Film zrealizowany w ramach projektu "Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa" współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu "Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej - 2018".

W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.

Realizatorzy projektu:

Stowarzyszenie Integracja Europa-Wschód

Instytut Polski w Kijowie

Ukrainian Communication Group

Wsparcie projektu:

Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA

Narodowe Archiwum Cyfrowe

Patronat medialny:

portal historyczny historykon.pl

Kanał YouTube projektu

Profil Facebook projektu